Το χάος είναι όμορφο [Feral Faun]

Το χάος έχει επικριθεί και συκοφαντηθεί από πολλούς.  Ακόμα και οι περισσότεροι αναρχικοί αρνούνται να συνδέσουν τους εαυτούς τους με το χάος. Έχει ταυτιστεί με τη δολοφονία και το μακελειό. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι σαφές ότι αυτή είναι η προπαγάνδα των δυνάμεων της τάξης. Γιατί η ιστορία της επιβολής της τάξης είναι αυτή των αυξανόμενων πολέμων, των δολοφονιών, των βιασμών, των μακελειών και της καταπίεσης. Η τάξη, και  όχι το χάος, καταστρέφει αναίτια αφού την ενδιαφέρει μόνο να επιβληθεί σε όλα τα όντα. Μόνο όσοι τολμούν να είναι είδωλα του χάους μπορούν να σταθούν ενάντια στη δολοφονική κυριαρχία της τάξης.

Αλλά αν το χάος δεν είναι φόνος και μακελειό, όπως μας είπαν, τότε τι ακριβώς είναι; Είναι αταξία; Όχι, γιατί η αταξία προϋποθέτει την τάξη και το χάος είναι πέρα από κάθε τάξη. Η αταξία είναι η διαλυμένη τάξη. Το σύμπαν είναι χαοτικό από τη φύση του. Όταν κάποιος προσπαθήσει να επιβάλει την τάξη σε κάποιο μικρό κομμάτι του, η τάξη αυτή θα έρθει αναπόφευκτα σε σύγκρουση με το χαοτικό σύμπαν και θα αρχίσει να καταρρέει. Αυτή ακριβώς η κατάρρευση της επιβληθείσας τάξης είναι η αταξία.

Ανενόχλητο από την τάξη, το χάος δημιουργεί ισορροπία. Δεν είναι η τεχνητή ισορροπία κλιμάκων και βαρών, αλλά η ζωντανή, διαρκώς μεταβαλλόμενη ισορροπία ενός άγριου και όμορφου χορού. Είναι υπέροχο, είναι μαγικό. Είναι πέρα από κάθε ορισμό, ενώ κάθε απόπειρα να το περιγράψει  μπορεί να είναι μόνο μια μεταφορά που ποτέ δεν θα προσεγγίσει την αληθινή ομορφιά του ή την ερωτική του ενέργεια.

Η ελευθερία μας εξαρτάται από το να μάθουμε να είμαστε μέρος  του ερωτικού χορού του χάους. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να έρθουμε σε επαφή με τα ζωώδη ένστικτα μας, τις βαθύτερες επιθυμίες μας. Πρέπει να απορρίψουμε κάθε μορφή εξουσίας, εξωτερικά και εσωτερικά,  γιατί καταστέλλει τα ένστικτά μας. Δεν πρέπει να επιδιώξουμε να είμαστε κύριοι της ζωής μας, αλλά να ΖΟΥΜΕ πραγματικά , να δώσουμε τέλος σε κάθε διαχωρισμό μέσα μας ώστε να ΕΙΜΑΣΤΕ οι ζωές μας.

Παίρνοντας τώρα την ελευθερία και την απόλαυση για τους εαυτούς μας, γινόμαστε μέρος του όμορφου χορού του χάους. Εμπλεκόμαστε στη μαγική περιπέτεια της δημιουργίας του παραδείσου πάνω στη γη τώρα. Η αιματηρή ιστορία της τάξης παύει να είναι η μόνη πραγματικότητα που γνωρίζουμε και η ομορφιά του χάους αρχίζει να διαφαίνεται. Κι επειδή το χάος είναι όμορφο , η έκσταση του ανδρόγυνου Έρωτα λάμπει σε όλο το σύμπαν.


Από το φυλλάδιο, «“Rants, Essays and Polemics of Feral Faun” (Chaotic Endeavors, 1987).