[με αφορμή ένα συνέδριο στο Πάντειο]
Η βιομηχανία του τουρισμού είναι ένας βασικός οικονομικός τομέας και επιχειρηματικός κλάδος που ακμάζει στα πλαίσια του βιομηχανικού πολιτισμού. Ο τουρισμός επινοήθηκε και προωθήθηκε σαν καταναλωτικό προϊόν μέσα από τη διαφήμιση και βασίστηκε στην επικρατούσα ιδέα ότι η φύση είναι κτήμα του πολιτισμένου ανθρώπου. Για αρκετά κράτη, όπως το ελληνικό, η τουριστική βιομηχανία αποτελεί σημαντικό τομέα για την οικονομική ανάπτυξη και τη συντήρηση της μαζικής κοινωνίας. Πίσω από τη βιτρίνα του τουρισμού βρίσκονται τα συμφέροντα των μεγαλοεπενδυτών και των καριεριστών-τυχοδιωκτών που εξειδικεύονται επιστημονικά στον τομέα του τουρισμού και των μεταφορών.
Η βιομηχανία του τουρισμού ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την καταστροφή πάρα πολλών φυσικών βιοτόπων στον ελλαδικό χώρο αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποδομές μεταφορών, ξενοδοχεία, ζώνες καταναλωτισμού, ηχορύπανση, φωτορύπανση, ρύπανση των υδάτων και τόνοι σκουπιδιών μολύνουν και καταστρέφουν περιοχές που ζουν και αναπαράγονται ζώα, ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλονται οι νόρμες του πολιτισμού.
Τα νέα μέσα επικοινωνίας χρησιμοποιούνται από τη βιομηχανία του τουρισμού για την ανάπτυξή της, ενώ παράλληλα ο ακαδημαϊκός χώρος προωθεί αυτή τη διασύνδεση. Συγκεκριμένα, η διοργάνωση συνεδρίων, όπως αυτή που λαμβάνει χώρα στο Πάντειο πανεπιστήμιο στις 13/4 και 14/4/16, έχει σαν στόχο την προώθηση του τουρισμού με τη χρήση νέων τεχνολογιών επικοινωνίας. Στο εν λόγω συνέδριο με τίτλο «νέα μέσα και επιχειρηματικότητα στον τουρισμό» είναι καλεσμένοι για να βγάλουν λόγο εκπρόσωποι από τον ΕΟΤ (Ελληνικός οργανισμός τουρισμού), από την εταιρεία ανάπτυξης και τουριστικής προβολής Αθηνών (ΕΑΤΑ), τον σύνδεσμο ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) και πολλοί άλλοι «ειδικοί» σε θέματα του τουρισμού και της επικοινωνίας. Η πρόθεση του συνεδρίου είναι ξεκάθαρη: η προώθηση του «τουριστικού προϊόντος» (όπως το αποκαλούν) και η ανάπτυξη της βιομηχανίας του τουρισμού εις βάρος του φυσικού κόσμου. Το συνέδριο αυτό φανερώνει μέσα από το πρόγραμμά του την προσπάθεια του ακαδημαϊκού χώρου να παράγει λόγο για να ενισχύσει τις σχέσεις των νέων τεχνικών μέσων με την επιχειρηματικότητα και την οικονομία. Προωθείται και ενισχύεται έτσι η σχέση επιστήμης-τεχνολογίας και ιδιωτικών συμφερόντων. Η αγαστή συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίου και επιχειρήσεων βασίζεται στο ότι πολλοί «πεφωτισμένοι» ακαδημαϊκοί έχουν πουληθεί στο σύστημα κυριαρχίας μέχρι το κόκκαλο προωθώντας το ιδεολόγημα της προόδου και γινόμενοι βασικός μοχλός για την εξόντωση της άγριας ζωής και της ελευθερίας. Πρυτάνεις και καθηγητάδες – πιστοί πυλώνες της κρατικής δομής – παίρνουν θέση για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας στο όνομα της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας και του εκσυγχρονισμού του πανεπιστημίου.
Με τη χρήση γλωσσικών εργαλείων, όπως το «πράσινο μάρκετιν» και του «πράσινου τουρισμού», διάφοροι «ειδικοί» επιχειρούν να συσκοτίσουν και να παρουσιάσουν μια δήθεν ευαισθησία του επιχειρηματικού κόσμου προς το φυσικό κόσμο.
Ας μην νομίζουν όλοι αυτοί οι πυλώνες της κυριαρχίας (καθηγητάδες, επιχειρηματίες, ειδικοί της τεχνολογίας και του τουρισμού) ότι όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν υπάκουα πιόνια του συστήματός τους. Μπορεί για όλους αυτούς η γη να είναι οικόπεδα και τα ζώα κρέας διαθέσιμο για την οικονομική κερδοφορία, όμως δεν είναι όλος ο κόσμος σαν τα μούτρα τους. Απέναντι στους κονδυλοφόρους της κυριαρχίας θα βρίσκεται ο αγώνας για την ολική απελευθέρωση ζώων και Γης, μέχρι τη διάλυση του εξουσιαστικού οικοδομήματος.
αναρχική ομάδα Άγρια Φύση
(Απρίλιος 2016)
