ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΘΑ ΞΕΣΠΟΥΝ ΣΑΝ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ
38 χρόνια δεν ήταν αρκετά για να σβήσουν τα απελευθερωτικά μηνύματα της εξέγερσης. 38 χρόνια από τότε, ακόμα προσπαθούν αλλά δεν καταφέρανε να σβήσουν την δίψα και το πάθος για ελευθερία. Η κυριαρχία αφού πρώτα εκμεταλλεύτηκε ότι μπορούσε και της ήτανε χρήσιμο από τα γεγονότα της εξέγερσης, αναδιοργάνωσε την εξουσία με δημοκρατικό πρόσωπο. Στη συνέχεια χρησιμοποίησε κάθε μηχανισμό καθυπόταξης, για να απονοηματοδοτήθουν και να αλλοιωθούν τα απελευθερωτικά εκείνα χαρακτηριστικά και μηνύματα της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη του 1973.
Οι απελευθερωτικές απόψεις και πρακτικές όμως θα τους στοιχειώνουν για πάντα. Επειδή δεν έπεισαν ότι η δημοκρατία ταυτίζεται με την ελευθερία. Δεν υπόταξαν καθολικά τον κοινωνικό χώρο όπως θα ήθελαν και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και όχι μόνο. Γεγονότα για παράδειγμα όπως των εξεγέρσεων του Δεκέμβρη 2008 και του πολυτεχνείου το ’95 είναι ο χειρότερος εφιάλτης τους. Οι ερπύστριες του κράτους, όποια μορφή και αν έχει (δικτατορικό, δημοκρατικό, ναζιστικό, κουμουνιστικό, κτλ), μπορούν να γκρεμίσουν καγκελόπορτες και να λιώσουν σίδερα, αλλά το πείσμα των εξεγερμένων ανθρώπων ΠΟΤΕ!
Στα σχολεία, στα ΜΜΕ και στα κομματικά μαντριά κραυγάζουν ότι σήμερα δεν υπάρχουν λόγοι για να εξεγερθεί κανείς, επειδή όπως λένε σήμερα επικρατεί η δημοκρατία και οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί της που θα διευθετήσουν τα πάντα όπως πρέπει. Διατυμπανίζουν οι μέντορες της υποταγής, ότι όσοι εξεγείρονται σήμερα και συγκρούονται με τις δυνάμεις του κράτους είναι «επαναστάτες χωρίς αιτία», ότι είναι προβοκάτορες, πράκτορες, μπάχαλοι κτλ. Φοβούνται και τρέμουν την κοινωνική οργή όταν στοχοποιεί τους θεσμούς και τους νόμους του κράτους. Φοβούνται και τρέμουν όταν βλέπουν τους ανυπόταχτους ανθρώπους να ξεπηδούν από τις κάθε λογής ιδεολογικές και μη περιφράξεις και να συγκρούονται με τα κρατικά ανδρείκελα, διεκδικώντας έναν κόσμο ελευθερίας χωρίς τα δεσμά καμιάς εξουσίας.
Η καταγεγραμμένη και μη ανθρώπινη εμπειρία ανά τον κόσμο αποδεικνύει ότι όσο υπάρχει κυριαρχία, θα υπάρχει εκμετάλλευση και καταπίεση των ανθρώπων, όπως και καταστροφή του φυσικού και ζωικού κόσμου. Και αυτό είναι πέρα για πέρα δεδομένο για τους αναρχικούς-ες. Γι’ αυτό για όσους αγωνίζονται για την πανανθρώπινη απελευθέρωση και την αποκατάσταση της σχέσης του ανθρώπου με την φύση, κάθε στιγμή και συγκυρία είναι ιδανική για το ξέσπασμα και την εξέγερση της κοινωνίας ενάντια σε κάθε συνθήκη, θεσμό, μηχανισμό και ιδεολόγημα της κυριαρχίας.
Μηχανισμοί εξουσίας είναι βεβαίως όλα τα κόμματα, είτε παρουσιάζονται ως επαναστατικά, λαϊκά, εργατικά είτε όχι. Τα αριστερά κόμματα του κοινοβουλίου που δήθεν είναι ενάντια στο μνημόνιο κτλ έχουν στην ουσία και αυτά κομβικό ρόλο για την επέλαση των νέων συνθηκών εκμετάλλευσης. Λειτουργώντας σαν σφουγγάρια προσπαθούν να αφομοιώσουν στο σύστημα όσους και όσες διαφωνούν με τις κυβερνητικές εντολές. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να ελέγξουν και να διαμεσολαβήσουν τους κοινωνικούς αγώνες. Με άλλα λόγια ο ρόλος τους είναι να αποδυναμώνουν τους κοινωνικούς αγώνες κάνοντας τους διαλλακτικούς και προσαρμόσιμους στους όρους που επιβάλλει η κυριαρχία(που είναι τα ίδια κομμάτι της). Και πώς γίνεται αυτό; Με το να μαντρώνουν τον κόσμο σε συγκεντρωτικού τύπου οργανώσεις, να τον πείθουν να τους ψηφίσει (επειδή θεωρούν ότι όλα παίζονται στη βουλή και η κοινωνία έχει ανάγκη τους πολιτικούς και το κράτος) και να τον κατεβάζουν στο δρόμο σε ειρηνόφιλες –συναινετικού τύπου πορείες και διαμαρτυρίες που στην ουσία βοηθάνε την κυριαρχία να διεκπεραιώσει τα σχέδια της.
Απ’ όλα τα «λαϊκά» κόμματα το πιο εχθρικό στους αδιάλλακτους κοινωνικούς αγώνες, την ελευθερία και την εξέγερση δεν είναι άλλο από το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ που πρόσφατα στις 20 Οκτωβρίου απέδειξε ξανά ότι είναι σταθερό στον ρόλο του να φρουρεί την κρατική και «αστική νομιμότητα». Όπως και να καταστέλλει την κοινωνική οργή ως βασικός πυλώνας της κυριαρχίας, παρατάσσοντας τους κρανοροπαλοφόρους του μπροστά στη βουλή. Το ΚΚΕ και η νεολαία του ήταν αυτοί που στο έντυπο τους «Πανσπουδαστική ν.8» μιλούσαν για 300 προβοκάτορες καταληψίες στο Πολυτεχνείου το ’73. Κάνανε και τότε ότι κάνουν πάντα, να συκοφαντούν εξεγέρσεις και αγωνιστές (‘08, ‘95). Ποιος μιλάει για χαφιέδες; Το ΚΚΕ που έχει στελέχη του σε όλα τα τμήματα της ασφάλειας (αστυνομία, στρατός κλπ) και σε διαδηλώσεις έχει συνδράμει ουκ ολίγες φορές με την αστυνομία για να συλληφθούν αγωνιστές (‘98).
Σχετικά με την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» είναι κατανοητό ότι δεν έχει να κάνει με την σωτηρία μας από των ¨κερδοσκόπων¨ τα δόντια (άλλωστε αυτό το έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση πολλάκις). Αλλά, έχει να κάνει με την στρατηγική που ακολουθεί η κυριαρχία, δηλαδή με την περεταίρω επιβολή νέων μέτρων και με την ομαλότερη αποσυμπίεση και διαχείριση της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Για τον ίδιο λόγο που έγινε η προηγούμενη εναλλαγή προσώπων στην κυβέρνηση γίνεται και τώρα. Οπότε ας μην αυταπατούμεθα και για τις προκείμενες(όπως λένε) εκλογές. Αφού έτσι ή αλλιώς, οι κάλπες στήνονται για να ριζώνουν στην κοινωνία οι πρακτικές του κρατισμού και η αντιπροσώπευση, να αναπαράγεται η κυριαρχία και οι ψευδαισθήσεις των ψηφοφόρων.
Στις παρούσες συνθήκες της «οικονομικής κρίσης» και την πρόσφατη κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» δεν έχουμε παρά να προτάξουμε ότι θα προτάσσαμε σε οποιαδήποτε συγκυρία. Τον συνολικό αδιάλλακτο και κοινωνικά αλληλέγγυο αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή κυριαρχίας, χωρίς να προτείνουμε και να θέλουμε κάτι λιγότερο από την συνολική απελευθέρωση και την αναρχία. Επειδή καταλάβαμε ότι η οικονομική κρίση και η επερχόμενη 5η χρεοκοπία του ελληνικού κράτους στην ιστορία του είναι ένα κατασκευασμένο θέατρο του παραλόγου σε επανάληψη. Καταλάβαμε ότι στο θέατρο αυτό συμμετέχουν όλοι οι κομματικοί, κοινοβουλευτικοί και μη θίασοι. Και για να το πάμε και λίγο πίσω, καταλάβαμε ότι η οικονομία, η κοπή χρήματος, η ιδιοκτησία και πάνω από όλα το κράτος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά επινοήματα εξουσιαστών για να ελέγχουν και να πειθαρχούν την ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι όλα αυτά που διαχρονικά εξελίχτηκαν στον πολιτισμό και σκλάβωσαν τον κόσμο. Είναι η εξουσιαστική πρακτική που οδήγησε τους ανθρώπους στις πόλεις κάνοντας τους να απολέσουν κάθε ίχνος αυτάρκειας και αυτόνομης επιβίωσης στον φυσικό κόσμο. Είναι η εξουσιαστική πρακτική που συστηματοποίησε την εργασία οδηγώντας την ανθρωπότητα σε μια οδύσσεια χωρίς άλλο προορισμό έξω από τον θάνατο. Είναι η εξουσιαστική πρακτική που βιομηχανοποίησε και τεχνολογικοποίησε την ζωή λεηλατώντας και καταστρέφοντας την φύση.
Γι’ αυτό είμαστε και θα είμαστε ενάντια σε κάθε κράτος και εξουσία. Για την ολική απελευθέρωση.
Σύμπραξη για την αναρχία